ترجمه خط تلفن قرمز (گیل بلیج)در 20 صفحه ورد قابل ویرایش  

خط تلفن قرمز

گیل بلیچ

تعریف

خطوط تلفن قرمز ، از آغازشان در سال 1968 به رشد در تعداد و وضوح مفهومی عملكردها و اهدافشان ادامه داده اند . خطوط تلفن قرمز ، خدمات تلفنی اضطراری برای افراد در بحران هستند كه یك گوش شنوا و در مواقع لزوم ، ارجاع به سازمانها و حمایت هایی تخصصی را فراهم می كنند . هدفشان كمك به تلفن كننده در حل مناسب بحران جاری و بحرانهای آینده با بسیج كردن مهارت های حل مشكلش می باشد . گوش دادن ، فهمیدن و فراهم كردن حمایت بخش های مهم این فرآیند هستند . خدمات خط تلفن قرمز كه توسط بیمارستانها ، سازمانهای سلامت روان ، دانشكده ها و غیره تاسیسی شده اند ، ویژگیهای مشترك زیر را دارند : 1 ) آنها در طول تعطیلات و ساعات شب ، زمانی كه موسسات حمایتی رایج بسته هستند ، فعالیت می كنند .2 ) در آنها كارمندان غیر حرفه ای و فرا حرفه‌ای كار می كنند .3 ) آنها تماس هایی از هر كس در جامعه و در مورد هر موضوعی كه تلفن كننده ارائه كند را می پذیرند و 4 ) آنها توصیه ، اطلاعات و خدمات ارجاعی ارائه می كنند .

تاریخچه

تاریخچه خطوط تلفن قرمز كوتاه است تا جائیكه قدیمیترین آنها به ندرت عمرشان به یك دهه می رسد . یكی از اولین خطوط تلفن قرمز از مركز جلوگیری از خودكشی لوس‌آنجلس شكل گرفت . در پاسخ به افراد مشكل دار كه با گستره وسیعی از مشكلات عاطفی و اجتماعی تماس می گرفتند ، این مركز محدوده فعالیت های خود را گسترش داد تا رویا رویی با هر مشكلی را – از تنهایی تا حاملگی تا مصرف مواد – كه تماس گیرنده عنوان می كند ، در برگیرد . خطوط تلفن قرمز به سرعت در تمام ایالات متحده گسترش یافت . بعضی از آنها توسط سازمانهای دولتی و خصوصی راه اندازی شد . بقیه نیز با سرمایه های كم راه اندازی شد كه خودشان را به عنوان قسمتی از جریان ضدفرهنگی می‌دانستند و پول ها و مداخلات درمانی ، متخصصان سلامت روان را رد می كردند. در حال حاضر، خطوط تلفن قرمز به حضور خود در جامعه ادامه می دهد و بیشتر با تعریف سنتی سلامت روان یكپارچه می شود .

فن

روان درمانی خواب نمادین

سی . اسكات ماس

تعریف

رواندرمانی خواب نمادین روشی است كه از هیپنوتیزم برای هدایت مراجع به تفسیر مواد نمادین پرانرژی احساسی‌اش ( تخیلات و خواب های شبانه اش ) به عنوان یك وسیله كمك و تسهیل كننده درمان موثر استفاده می كند .

تاریخچه

زمانی كه فروید تفسیر رویاها ( 1900 ) را منتشر ساخت . او رویاها را “شاهراهی به ناهشیاری ” خواند .در مقدمه چاپ های بعد او نوشت . “ روان آگاهی برای انسان اتفاق می افتد ولی فقط یكبار در طول عمر ” . در همان زمان او شاكی بود كه تنها مدرك تجربی كه تا آن زمان به دست آمده ، توسط یك پزشك ، اسكروتر ( 1911 ) بود كه از هیپنوتیزم به عنوان یك فن در بررسی رویاها استفاده كرده است . بعدها دو پزشك وینی دیگر رانفنشتین ( 1924 ) و ناچمن سون ( 1925 ) كه از همین فن برای بررسی عملكرد تحریفات رویا در حفظ خواب استفاده می كردند ، به اسكروتر پیوستند . این اولین مطالعات رویایی به طور فعال دنبال نشد تا زمان كارهای دیگر توسط اریكسون و كوبی ، فاربر و فیشر ، و بعدها توسط ولبرگ ، واتكینز ، اشنگ ، سارادوت و دیگران.

درمان خواب نمادین از طریق تلاش های من برای یكپارچه كردن تمام اینگونه مطالعات به یك روان درمانی كوتاه مدت ، شدید و فشرده ارتقاء یافت كه از هیپنوتیزم به عنوان در ابتدا یك وسیله كاهش دهنده و سپس به تدریج حذف كننده فرافكنی درمانگر برای تفسیر رویا استفاده می كند . دومین فایده آن ، تلاش برای عینی تر كردن رویاها (و تحلیل آنها) ازطریق مرتبط كردن آن با درمان مراقبه ای یادگیری چارلز ، ای . آسگودو استفاده از تكنیك تفاوت معنایی او برای سنجش نماد پردازی رویا بود . (سوگیری من در كل اساسا مانند یك محقق به سنجشهای كمیتی معنای ناهشیاری بود ؛ و بعد به عنوان یك مداخله گر مستقیم برای مراجعان ، خوشبختانه هر دو هدف قابل دستیابی به نظر می آمدند .