مقاله بررسی كارآفرین‌ها و كارآفرینی در صنعت

مقاله بررسی كارآفرین‌ها و كارآفرینی در صنعت در 40 صفحه ورد قابل ویرایش 

فهرست مطالب

عنوان                                                                                                                  صفحه

كارآفرینی موتور توسعه اقتصادی....................................................................... 1

مقدمه..................................................................................................................... 1

تعریف و مفهوم واژة كارآفرینی........................................................................... 2

تعاریف كارآفرینی از دیدگاه نظریه پردازان......................................................... 3

ویژگیهای روان شناختی كارآفرینان..................................................................... 6

ویژگیها و خصوصیات كارآفرینان........................................................................ 6

تعریف ویژگی های عمومی.................................................................................... 7

كارآفرین مستقل، سازمانی و شركتی................................................................... 8

كارآفرین بودن و خلاق بودن دو روی یك سكه................................................... 12

كارآفرینی بازارگرا یا بازارساز............................................................................ 16

سرمایه داران ارشادگر در خدمت كارآفرینان...................................................... 19

الگوی نوآوری در سازمان صنعتی ایران............................................................. 20

موانع قانونی رشد كارآفرین در صنایع كوچك ایران........................................... 21

آثار كارآفرینان دیروز سرمشق كارآفرینان امروز.............................................. 25

خصوصیات اصلی كارآفرینان و مصادیق آنها..................................................... 25

فهرست منابع......................................................................................................... 35

كارآفرینی موتور توسعه اقتصادی

مقدمه:

«كارآفرینی از ابتدای خلقت بشر و همراه با او در تمام شئونات مختلف زندگی انسان حضور داشته و مبنای تحولات و پیشرفت های بشری بوده است و اكنون در عرصه جهانی افراد خلاق، نوآور،‌نوساز و مبتكربه عنوان كارآفرینان چرخ های توسعه اقتصادی را به حركت درمی‌آورند. در اهمیت كارآفرینی همین بس كه طی 20 سال (1980-1960) در یكی از كشورهای جهان سوم (هندوستان) تنها پانصد موسسة كارآفرینی شروع به كار كرده اند و حتی پاره ای شركت های بزرگ جهانی برای حل مشكلات خود به كارآفرینان روی آورده اند» (تدبیر، ش 90، 1377، ص 10)

«تغییر فراگیر روش ها و نگرش ها طی دو دهة اخیر و جذب و به كارگیری مدیران كارآفرین بیانگر نقش كلیدی كارآفرینان به ویژه در ایجاد واحدهای اقتصادی كوچك و متوسط كه منجر به اشتغال زایی زیاد می‎شود» (مدرس، بهار 77، ش 6، ص 122)

«توجه به كارآفرینی و ایجاد توسعه آن گام مثبتی در اشتغال زایی،‌افزایش منابع ملی،‌ رفع خلل، شكاف ها و تنگناهای بازار و اجتماع،‌ تحول و تجدید حیات ملی و محلی،‌ ایجاد ثروت و توزیع درآمد و عامل تعادل در اقتصاد پویا و ترغیب و تشویق در سرمایه گذاری همراه با سود اجتماعی است.» (كارآفرین، ش 8، 1380 صص 24 و 26)

تعریف و مفهوم واژة كارآفرینی

«واژه ای است فرانسوی به معنای متعهد شدن "undertake" بنابر تعریف واژه نامه دانشگاهی و بستر[1] كارآفرین كسی است كه متعهد می‎شود مخاطره های یك فعالیت اقتصادی را سازماندهی، اداره و تقبل كند» (احمدپور،‌ 1379-4)

«از حدود 1700 میلادی به بعد فرانسویان درباره پیمانكاران دولت كه دست اندركار ساخت جاده، پل،‌ بندر و استحكامات بودند به كرات لفظ كارآفرین را به كار برده اند اما نباید فراموش كرد كه در اوایل سدة شانزدهم كسانی را كه در امر هدایت ماموریت های نظامی بودند كارآفرین می خواندند و این مساله تا بدانجا پیشرفت كرد كه برای انواع مخاطرات (Risks) با محدودیت هایی این واژه مورد استفاده قرار گرفت» (كوچران، 1968-87)

«انگلیسی ها برخلاف فرانسوی ها سه اصطلاح متفاوت را در خصوص كارآفرین به كار گرفتند كه عبارت بودند از:

متعهد[2]، ماجراجو[3] و كارفرما[4]» (كوچران، 1968-88) این واژه در سال 1848 توسط استوارت میل به كارآفرین "Entrepreneur" در زبان انگلیسی ترجمه شد او كاركرد و عمل كارآفرین را شامل: هدایت، نظارت،‌ كنترل، مخاطره پذیری می دانست و عامل متمایز كننده مدیر و كارآفرین را مخاطره پذیری معرفی می كرد.» (بروكهاوس و هوروتیز[5]، 1986-27).

تعاریف كارآفرینی از دیدگاه نظریه پردازان

در این خصوص دانشمندان بسیاری اظهار عقیده نموده اند كه در این مقاله به بررسی مهمترین عقاید و نظرات می‎پردازیم.

1- كارآفرینی از دیدگاه اقتصاد دانان

«كارآفرین وكارآفرینی اولین بار موردتوجه اقتصاددانان قرار گرفت» (احمدپور،1379-5) « “ریچارد كانتیون” (Richard contillon 1730) اولین فردی بود كه این واژه را در علم اقتصاد ابداع كرد وی به سه عنصر اصلی در جستجوی فعالیت «كارآفرینان» اشاره نمود. 1- كارآفرینان در یك محیط همراه با عدم قطعیت فعالیت می‌كنند. 2- آنها در صورت نداشتن توانایی زیاد برای فعالیت اقتصادی با فساد و تباهی خاصی مواجه می‎شوند.
3- آنان سرمایه اولیه خودشان را فراهم می‌آورند» (رامبال[6]، 1989-17) «كانتیلون، هركس را كه با بهایی نامعین دست به خرید و فروش بزند كارآفرین می‌داند» (كوچران، 1968، 87)

«ژوزف شومپیتر (Joseph Schompeter , 1934) می‌گوید: كارآفرین نیروی محركه اصلی در توسعه اقتصادی است و نقش وی عبارت است از نوآوری و ایجاد تركیب های تازه از مواد» (احمدپور، 1379-87)

« “شومپیتر” نقش مدیران و افرادی كه كسب وكار ایجاد می نمایند را از مفهوم «كارآفرین» جدا می نماید. از دیدگاه وی هر كدام از فعالیت های زیر كارآفرین است.

1- ارائه كالایی جدید 2- ارائه روش جدید در فرایند تولید 3- گشایش بازاری تازه 4- یافتن منابع جدید و ایجاد هرگونه تشكیلات جدید در صنعت «كارآفرین» در این میان باید صاجبان سرمایه را در خصوص مطلوبیت نوآوری خویش متقاعد سازد» (پالمر، 1987، 47)

«شومپیتر استدلال می‌كند كه «كارآفرینان» سازوكارهای ایجاد و توزیع ثروت در نظام سرمایه داری هستند او این فرآیند را «تخریب خلاق»[7] می نامد چرا كه كارآفرینان ثروت جدید را از طریق تخریب ساختارهای موجود بازار ایجاد می‌كند» (احمدپور، 1379-54) شومپیتر معتقد است كه تعادل پویا از طریق نوآوری و كارآفرینی ایجاد می گردد ایندو مشخصه یك اقتصاد سالم است.» (دراكر[8]، 1985- 17) شومپیتر «مدیر را تنها هنگامی كارآفرین می‌داند كه تخریب خلاق یا نوآورانه را از خود بروز دهد» (كوچران، 1968-90)

2- كارآفرین از دیدگاه دانشمندان مدیریت

«پیتر دراكر (Petter Drucker 1985) : معتقد است «كارآفرین» كسی است كه فعالیت اقتصادی كوچك و جدیدی را با سرمایه خود شروع می نماید» (احمدپور، 1379-21)

«به نظر ساویر (J. E. Sawyer 1958) كارآفرینی را می‎توان در دامنه وسیعی از وظایف مشاهده نمود. این وظایف می‎تواند شامل نوآوری محض تا كارهای معمولی باشد و كارآفرینی را نه تنها به طور مستقل و فردی بلكه در تمام سازمانهایی كه در آنها تصمیم گیری های متهورانه اتخاذ می گردد و بر تركیب و تخصیص منابع در شرایط بی ثبات تأثیر می گذارد می‎توان یافت» (بروكماوس،‌ 1982- 40)

« «دیوید مك كران واریك فلانیگان»[9] كارآفرینان را افرادی نوآور ، با فكری متمركز و به دنبال كسب توفیق و مایل به استفاده از میانبرها می دانند كه كمتر مطابق كتاب كار می‌كنند و در نظام اقتصادی، شركت های نوآور، سود آور و با رشدی سریع ایجاد می نمایند» (احمدپور، 1377-34)

سرمایه داران ارشادگر در خدمت كارآفرینان

«قبل از دوران اینترنت سرمایه داران چالش گرا به طور عمده نقش مربی گری كارآفرینان جوان را بازی می كردند امروز به جهت تعداد زیاد شركت های نوپا مشغله این سرمایه داران زیاد شده است و چون دست به گزینش شركت های نوپای خوش آتیه می‌زنند و دیگر شركت های نوپای كسب و كار مجالی برای رشد نمی یابند در نتیجه امروزه نوع جدیدی از مربیان وارد بازار تربیت كارآفرینان شده‌اند تا خلاء موجود را پر كنند این گروه كه به «سرمایه داران ارشادگر» معروفند، به كارآفرینان در همه امور از استخدام كاركنان نخبه گرفته تا جذب سرمایه اولیه مورد لزوم آنها كمك می‌كنند. آنها «معماران كسب و كاری» بسیار موفق و ثروتمندی هستند كه دیگر مایل به راه اندازی كسب و كار مستقلی برای خود نیستند ولی در بازی كارآفرینی ساعت های متمادی را با كارآفرینان تازه كار می گذرانند به آنها در ایجاد و اصلاح مدل كسب و كاری، آزمون ایده هایشان در بازار، ایجاد فرآیندهای كسب و كاری لازم، تهیه پول و … یاری می‌رسانند «سرمایه داران ارشادگر» در مقابل سهم كوچكی از سهام مؤسسه به ایفای این نقش ها پرداخته و تجربیات با ارزش خود را قطره قطره و مطابق مقتضیات زمانی و به مقدار لازم به تیمهای كارآفرین تزریق می‌كنند. «سرمایه داران ارشادگرا» هیچگاه به جای كارآفرینان تصمیم گیری نمی كنند و آنها معمولاً انرژی و مثبت اندیشی خود را به مشاركت می گذارند. جامعه خاص سرمایه داران ارشادگر ظرف سی سال است كه در آمریكا پا گرفته است. آنها ریش سفیدهایی هستند كه مدعی برخی از افتخارات و فرصت های تخصیص یافته اقتصاد جدید برای جوان ها و تازه كارها هستند»

(ماهنامه گزیده مدیریت، شماره 5، اسفند 1379، صص 18-10)